Podobnie jak w przypadku liczby pojedynczej rzeczownika, wyróżniamy formę nieokreśloną oraz określoną liczby mnogiej.
Liczba mnoga rzeczownika w formie nieokreślonej tworzona jest następująco:
en venn + er -> venner (przyjaciele)
A więc do formy nieokreślonej rzeczownika (l.poj.) dodajemy końcówkę -er.
Natomiast liczba mnoga w formie określonej tworzona jest według poniższego schematu:
en venn + ene -> vennene
Zatem do formy nieokreślonej rzeczownika (l.poj.) dodajemy końcówkę -ene.
Pamiętajmy, że rodzajniki en / ei / et nie występują w liczbie mnogiej.
W przypadku, gdy rzeczownik zakończony jest na -e, dodajemy końcówkę -r oraz -ne, np.:
et eple - epler - eplene (jabłka)
en kjole - kjoler - kjolene (sukienki)
Kiedy używamy formy nieokreślonej?
Przede wszystkim wtedy, gdy dodajemy nową informację, np.
Jeg har to venner som jobber i Norge. - Mam dwóch przyjaciół, którzy pracują w Norwegii.
Przekazujemy nieznany wcześniej fakt, dlatego też rzeczownik przyjaciele występuje w formie nieokreślonej - venner.
Kiedy używamy formy określonej?
Gdy osoba / przedmiot o którym mówimy, jest znana / y naszemu rozmówcy, np.
Vennene har bodd der i tre år. - (Ci) przyjaciele mieszkają tam od trzech lat.
Rzeczownik przyjaciele występuje tu w formie określonej - vennene - ponieważ teraz jedynie kontynuujemy wypowiedź o osobach, o których wspomnieliśmy już wcześniej.
