Schemat odpowiedzi krótkiej można przedstawić następująco:

DET + CZASOWNIK + OSOBA

W języku norweskim wyróżniamy cztery główne rodzaje odpowiedzi krótkich.

1. Odpowiedź na pytanie z czasownikiem være
Er du fornøyd med reisen? (Czy jesteś zadowolona z podróży?)
Ja, det er jeg. (Tak, jestem)
Nei, det er jeg ikke. (Nie, nie jestem)

Ikke występuje na końcu odpowiedzi przeczącej.

2. Odpowiedź na pytanie z czasownikiem ha
Har dere tid nå? (Czy macie teraz czas?)
Ja, det har vi. (Tak, mamy)
Nei, det har vi ikke. (Nie, nie mamy)

3. Odpowiedź na pytanie z czasownikiem modalnym - a więc z takimi czasownikami jak: skulle, måtte, kunne, ville, burde.
Vil du ha en kopp kaffe til? (Czy chcesz jeszcze jedną filiżankę kawy?)
Ja, det vil jeg. (Tak, chcę)
Nei, det vil jeg ikke. (Nie, nie chcę)
4. Odpowiedź na pytanie z pozostałymi czasownikami

W odróżnieniu od poprzednich wariantów odpowiedzi, czasownik użyty w pytaniu zastępowany jest w odpowiedzi krótkiej przez czasownik gjøre.

Liker hun å sykle? (Czy ona lubi jeździć na rowerze?)
Ja, det gjør hun. (Tak, lubi.)
Nei, det gjør hun ikke. (Nie, nie lubi.)

Gdy chcemy odpowiedzieć twierdząco na pytanie zawierające ikke, np:

Jobber du ikke i morgen? (Nie pracujesz jutro?)

Odpowiadamy słówkiem jo, zamiast ja:

Jo, det gjør jeg. (Tak, pracuję.)

Natomiast w odpowiedzi przeczącej nie wprowadzamy żadnych zmian:

Nei, det gjør jeg ikke. (Nie, nie pracuję.)