Dopełniacz pozwala nam wyrażać przynależność. Jak go tworzymy? Otóż bardzo prosto, dodajemy literę -s do rzeczownika i gotowe!

Spójrzmy na kilka zdań:

  • Karis leilighet ligger i tredje etasje. - Mieszkanie Kari leży na 3 piętrze.
  • Det er Jans skjerf. - To jest szalik Jana.
  • Jeg kjenner Emmas venner. - Znam przyjaciół Emmy.
  • Magnus’ bror er eldre enn meg. - Brat Magnusa jest starszy ode mnie.

Analiza przytoczonych wyżej przykładów prowadzi nas do dwóch ważnych wniosków:

  • gdy rzeczownik kończy się na -s, nie dodajemy do niego jeszcze jednej litery -s, tylko stawiamy apostrof, tak jak w przykładzie: Magnus’ bror
  • rzeczownik, który występuje po s-dopełniaczu, jest w formie nieokreślonej: leilighet, skjerf, venner, bror

W tym miejscu pojawia się pytanie: Czy dopełniacz możemy utworzyć dla wszystkich rzeczowników, niezależnie od jego określoności bądź liczby? Tak, jak najbardziej :)

Spójrzmy:

  • en gutts bok (en gutt - forma nieokreślona, l.poj.)
  • guttens bok (gutten - forma określona, l.poj.)
  • gutters bok (gutter - forma nieokreślona, l. mn.)
  • guttenes bok (guttene - forma określona, l. mn.)

S-dopełniacz spotkamy również w wyrażeniach określających czas, wiek czy też liczbę, np.:
  • to ukers ferie - dwa tygodnie wakacji
  • tre års erfaring -  trzy lata doświadczenia
  • en fireroms leilighet - mieszkanie czteropokojowe
Przynależność możemy wyrazić także za pomocą przyimka til:
  • leiligheten til Kari
  • skjerfet til Jan
  • vennene til Emma
  • broren til Magnus
  • boka til en gutt

Różnicy nie trzeba długo szukać :) Rzeczownik jest tu w formie określonej: leiligheten, skjerfet, vennene, broren

Na słówku til jednak się  nie kończy :) Pozostałe przyimki pomocne przy określaniu przynależności to:

  • på - gdy opisujemy cechy przedmiotów
  • av - gdy mówimy o czymś, co stanowi część określonej całości / w wyrażeniach określających ilość

Poniżej garść przykładów właśnie z tymi przyimkami:

  • fargen på jakken - kolor kurtki
  • prisen på bilen - cena samochodu
  • begynnelsen av året - początek roku
  • hver av oss - każdy z nas
  • mange av innbyggerne - wielu z mieszkańców

Mówiąc o przynależności, nie sposób pominąć określenia Hvem sin? - Czyj? :) Mając tak dużo informacji na temat dopełniacza, teraz z łatwością możemy odpowiedzieć na poniższe pytania:

Hvem sin leilighet er det? - Czyje to mieszkanie? (sin - ponieważ rzeczownik leilighet ma rodzaj męski)
Det e Karis leilighet. - To jest mieszkanie Kari

Hvem sitt skjerf er det? - Czyj to szalik? (sitt - ponieważ rzeczownik skjerf ma rodzaj nijaki)
Det er skjerfet til Jan. - To jest szalik Jana.

Hvem sine bøker er det? - Czyje to książki? (sine - ponieważ rzeczownik jest w liczbie mnogiej - bøker)
Det er guttens bøker. - To są książki chłopca.

Czy wyrażanie przynależności jest trudne? Mam nadzieję, że ten wpis rozwiał wszelkie wątpliwości :)