Pytania rozpoczynające się od Hvor ofte…? często padają w codziennej rozmowie. Odpowiedzi na nie jest oczywiście wiele :) Poniżej garść określeń, dzięki którym łatwo możemy wyrazić częstotliwość np. wykonywanych przez nas aktywności.
Wyjdźmy jednak wcześniej od krótkiej listy słówek, bez których, określając częstotliwość, nie sposób się obejść :)
- et minutt - minuta
- en time - godzina
- en dag - dzień
- ei / en natt - noc
- ei / en uke - tydzień
- en måned - miesiąc
- et kvartal - kwartał
- et år - rok
- en gang i uka - raz w tygodniu
- to ganger i måneden - dwa razy w miesiącu
- et par ganger i året - kilka razy w roku
Warto zwrócić tu uwagę na rzeczownik, który występuje w formie określonej: uka / måneden / året
W dwóch przypadkach należy zmienić przyimek i na om:
- en gang om dagen - raz dziennie
- to ganger om natten - dwa razy w nocy
Inny sposób na określanie częstotliwości to użycie słówka hver - każdy:
- hver dag - każdego dnia
- hver uke - każdego tygodnia
- hver måned - każdego miesiąca
Pamiętajmy, słówko hver zmienia formę przy rzeczowniku rodzaju nijakiego:
- hvert år - każdego roku
Kolejne przydatne określenia to:
- hver annen = annenhver uke - co drugi tydzień
- hver tredje måned - co trzeci miesiąc
- hvert fjerde kvartal - co czwarty kwartał
Jak widać na powyższych przykładach, rzeczownik występuje w formie nieokreślonej: hver dag / hver uke / hver måned / hvert kvartal
Listę określeń uzupełnijmy o:
- alltid - zawsze
- nesten alltid - prawie zawsze
- vanligvis - zazwyczaj
- ofte - często
- iblant - czasami, niekiedy
- av og til - czasami, od czasu do czasu
- noen ganger - czasami
- sjelden - rzadko
- svært sjelden - bardzo rzadko
- nesten aldri - prawie nigdy
- aldri - nigdy
Pora na parę przykładów zdań :)
Jeg jogger hver dag. / Hver dag jogger jeg. - Biegam każdego dnia.
Jeg våkner alltid før klokka 7. / Alltid våkner jeg før klokka 7. - Zawsze budzę się przed godziną 7.
Jeg leser ofte krimbøker. / Ofte leser jeg krimbøker. - Często czytam kryminały.
W zdaniach prostych określenia częstotliwości najczęściej występują po czasowniku.
Szyk zdania w języku norweskim jest jednak dość elastyczny, dlatego też omawiane określenia mogą pojawić się również na miejscu pierwszym. W tym przypadku istotne jest, aby czasownik pozostał na miejscu drugim.
